Sen hüzünlenme giderim!

Anlıyorum çaresizliğini
Sessizliğinde gitmemi istediğini
Nedenlerin peşinden gittiğini
Hoşgörü bu kez yine ötelediğini

Sen yeter ki sakın üzülme
Ben çeker giderim sessizliğimle
Hicran ile soluduğum nefeslerle
Yine el veririm yalnızlığın izlerine

Hislerine duyarsız kalamam
Halimi bundan sonra sana anlatamam
İçime atarım, acılara bigane kalırım
Seni sana bırakır gözyaşlarımı akıtırım

İnce bir sızıyla yanar canım
Ben artık acınırım efkârın hancısıyım
Ben çekilen sancıyım sana muhtacım
Aşkında kalıcıyım, sevdana duacıyım