Sen hiçbirşeyim olan herşeyimsin

Sen benimsin…….her şeyimsin
Sen benimsin…….hiç birşeyimsin.

Ve gece….bu gece yıldızlar yok gökyüzünde.Sen de yoksun.Aynı şehirdeyiz ama yoksun işte.Sadece gözlerimi kapadığımda hayalin var karşımda ve dudaklarımda ismin.
Sen benim her şeyimdin oysa,duygum, heyecanım,gözyaşım,yürek atışım…ardından ağlamaklı bakışım.Allah’a yakarışım.Hüzünlü bir şarkının aklıma getirdiği,içimi cız ettiren, hiç olamayacak hayallerimin tek gerçeğiydin sen.Herşeyimdin işte.Olabildiğince …özgürce…inadına benim her şeyimdin ve içimden bir parçaydın.Kendimden daha çok öte olan her şeyimdin
Ve artık hiçbir şeyimsin….
Artık sen gökyüzündeki yıldızlardan ada uzaktasın bana.Artık hiç olmayacaksın da.Oysa ben hiç kendim için yaşamadım ve ben hiç kendime ait olmadım.Ve taşıdığım bu yürek hiç bana ait olmadı ve olmayacak artık..Tıpkı senin gibi,tıpkı ikimiz gibi,tıpkı hiçbir zaman birbirine ait olmayacak iki şey gibi…
Şimdi kaçmak istiyorum kendimden…..senden,gözlerinden,hayalinden…Seni içimde öldürmeyi başaramadım henüz.Hayatımda hiç birşey için bu kadar güçsüz ve inançsız olmadım daha evvel.Kalbimi ve beynimi asla inandıramadım vedasız gidişine
Ve şimdi seni satır aralarında yaşatmak ne zor bilsen.Simsiyah bir acının uzantısı var gözlerimde.Biliyor musun seni ölesiye özledim.Sen olsaydın yanımda ben böyle yarım mı kalırdım? Sen olsaydın yanımda ben böyle ayrılık şiirleri mi yazardım? Seninle yaşanacak sana anlatacak çok şeyim vardı ama sahipsiz kaldılar.
Şimdi ben yaşamın kıyısında çok ince bir çizgiye tutunup kalakaldım.Ve ben aslında senden sonra hiç yaşamadım