Hücremde yalnızdım…
Hücremde yorgun,
bitkin ve kırgın…
Gün ışığından uzaktaydım,
ama ışıktan
gözlerim bîtab idi…
Kahırlıydım…
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
