Sen Hiç Yaşamadın ki Anne

Manisa'dan İzmir'e uzanır
Ekmek kapın tütün tarlaları
Çocuk eline acı dolanır
Beyler yakar cigaraları

Sen hiç efkar dağıtmadın anne
Derdini içinde sakladın anne

Akşam beş, paydos eder işçiler
Genci yaşlısı doldurur fabrikaları
On sekiz yaşının güzelliğine gider
Hanımlar takar ipek şalları

Sen hiç kadınlığını bilmedin anne
El üstünde birgün tutulmadın anne

Gramafonda döner acıklı şarkılar
Gözlerin yaşlı uyanırsın sabahları
Gönlündeki delikanlıya çıkar yollar
Babalar kıyar el oğlunla nikahları

Sen yalnız birini sevdin anne
Çok istedin de ona, varamadın anne

Bir oğlanla bir kız evlat kucağında
İçki sofrası kurulur evde akşamları
Her zaman mor bir çiçek yanağında
Kocalar açar hiç kapanmayan yaraları

Sen babama hiç ah etmedin anne
Dertlerden sarhoş olup ta, ayılamadın anne

Göğsündeki fırtınalar bir bir diner
Bedenine nükseder hayatın ızdırapları
Kalmaz uykular kalmaz ümitler
Yıllar yakar ateşinde hatıraları

Sen ömrünü bir tek bize adadın anne
Doğdun da sen hiç yaşamadın ki anne

Sen adınla hiç anılmadın anne
Canım dedim de ardından, ağlayamadım anne