Bir gün gelir de sen de anarsan beni,
Duvarda asılı resmim kalsın son hatıra.
Ve özlersen eger ah vefasız sevgili,
Kurumuş sevdamı bıraktım konsola.
Sen sahiden sevdin mi deliler gibi,
Peki sevildin mi sahi hiç bu denli?
Düştün mü yığıldın mı yere sefiller gibi?
Ben seni işte öyle sevdim divane gibi.
Sana vurgun gözlerimi eğdin yere,
Gidip başka gönüllleri mesken tuttun.
Ben senin uğruna alazlarken gönlümü,
Küllerimi savurup hangi gönülde taht kurdun.
Aman diledim yıllarca aman gitme diye,
O kızıl,hazanlı gamlı gecelerin zirvelerinde.
Yok,asla istemiyorum seni dercesine,
Tükettiĝin gönlümü ölürdün her nefesimde.
Akşamlar oldu artık yoldaşım ve sırdaşım,
Sen hep mutluydun bambaşka şehirlerde.
Şimdi pişmanlığının faydası yok be vefasız,
Aşkı parçalaya parçalaya bitirdim tek hecede.
Kayıt Tarihi : 3.11.2023 16:30:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Fakat sevildiğinden değil...
İşte o yüzden
Seven çeker tüm yükü
İhaneti
Hasreti...
Şiir de farkında..
Tebrikler Hamiye Hanım..
Sen hep mutluydun bambaşka şehirlerde.
Şimdi pişmanlığının faydası yok be vefasız,
Aşkı parçalaya parçalaya bitirdim tek hecede.
Duygu yüklü şiirinizi
beğeni ile okudum
dilinize sağlık
TÜM YORUMLAR (3)