Sen Hiç Sensiz Kaldın Mı

Günebakan çiçeği yine yüzünü döndürdü batıya
Güneş usul usul çekiliyor,
Bak yine akşam oluyor.
Sarı, kızıl hüzmeler
Ayrı bir güzellik katıyor manzaraya.

Gözlerim karşıdaki istasyona takılıyor,
Trenden inenleri izliyorum.
Yorgun, telaşlı ama mutlu yüzler.
Buluşan ve kavuşan eller,
Sımsıkı sarılıyor birbirine.

Ellerime bakıyorum,
Yaslandığım direğe sarılan
Yalnız ellerime.
Yine sensiz ve sessiz kalan ruhuma dönüyorum.
Sen hiç sensiz kaldın mı diye düşünüyorum.

İçimdeki derin girdapta kayboluyorum.
Sonra seni içimde yaşamayı
Ve sensizliği seçiyorum.
Aşkı bilene, hiçliği hiçe bırakarak
Gerçek dünyaya uyanıyorum.