Sen hiç Ölmeyeceksin Şiiri - Atilla Şabudak

sen gittin_
duvarların gözü yaşlı_yetim bir çocuğa döndü zaman _
hayali çalınmış bir düşe_
bir zaman sevdana tutunmuştum_
kuru bir dal iken _ bahara dönmedi ömrüm_
ve tel tel hüzünlerimin arasından seni ayırdım_
azıcık sitem var yani _
_ama _
_ s e n h i ç ö l m e y e c e k s i n k i _

kaldırımları ezdim_
bakışımla aynaları_
yüreğime _ taş ol, dedim___________soldu_

tutunacak dal ararken _
sabrımı buldum _ bütün bağlarımı hayatla
taşa döndüren umudumu _______________________________ ki
_ s e n h i ç ö l m e y e c e k s i n _
daha söyleyecek çok söz var_
dinlemeden beni_
_ s e n a s l a ö l e m e y e c e k s i n _

yani _ ö l m e k f i k r i y a s a k s a n a _
sen uzun saçlı bir annesin çünkü _ bir çocuğun düşü sana yaslı_
sen sımsıcak bir sığınaksın _
sen asla soğumayacaksın_
iki elim iki yakamda_
sorgu sual etmeyeceğim sana_
_______ama______
benim kahrolduğum anlarda_diyorum ki sana_
_ s e n h i ç ö l m e y e c e k s i n _
_ daha görecek günler _
_ soğutulacak düşler var_
gülüşümü aldın benden_ günümü_
çalınmış kapılarımı kapattın tersine _ kalabalığımı aldın benden_
belki de son intikamını_
_son intiharımı aldın benden_ sana verilecek nefeslerimi_
_ sonumuz olacak diyordum sana vardığım yollar _
sonumuz oldu_
yine de ben sana diyorum ki_
_ s e n h i ç ö l e m e y e c e k s i n _
yaşadıkça hayalimde_
_kahrettiğim anımda_çağıl çağıl_
çığ çığ_tipiye tutulmuş bir yürek gibi_
_duvardan duvara bakışımı değdirir gibi_
soğurken benden yaşamak_____
_______ s e n h i ç ______

_ h i ç b i r z a m a n ö l e m e y e c e k s i n _
_hep anne kalacaksın _ saçlarımın arasında_