Sen Hiç Mi Bahar Görmedin - Sana Geldim, ...

SEN HİÇ Mİ BAHAR GÖRMEDİN

yangın yangın bakışların,
saçların rüzgar rüzgar,
savur alevini yansın
gözlerine konan turnalar.
savur alevini yansın
gözlerine düşen damlalar.

sen hiç mi bahar görmedin?
yüreğin aşka sermedin?
beni kovsan gitmem,derdin
yavan kokusuz yalancı!

şehirde ezgimiz yandı, gittin!
deva bulmam, gözlerime değdin!
şimdi kupkuru, çöl gibi sözlerin
yavan kokusuz yalancı!

en kaynar su bile olsan
ateşimi söndürürdün.
yüreğine bir sorabilseydin
bu zulmü bitirirdin.

yangına el olanın
umutları od olur
bir ömür yangınsız da
yanar yanar kül olur

SANA GELDİM, SONA

sende yeryüzüdür gövde bulan
ey suların sonsuzluğu!
bakışlarım demir atsın gözlerinin limanına,
fırtınalar yorgunu yüreğim sana...
bütün sabahlarım sesinde ağarsın,
keder tırmanmasın yüzüme bir daha sarmaşık gibi...
öpüşlerin damlasın çöl dudaklarıma.
biliyorum, yüreğin durgun sudur dindiğim
korku kıyılarımı sildiğim...
sana geldim!
sustum ve yumdum,
iki damla ateş düşürdün gözlerime
al, uslandur korsan bedenimi!
gece kanat çırpsın parmaklarında,
birbirimizden kaçıracak yerimiz kalmasın,
birleşsin yağmur soyunuğu ellerimiz...
bırak, öpüşlerim ağzını kapatsın!
uzun uzadıya susarak kalalım birbirimizde,
sabaha söyleyecek söz bırakmayalım,
köpekler gibi havlayan acılarımız sussun!
sevda çözmesin kendini bizden,
sularca gülüşelim,
yüreğin alıkoysun gitmelerimi...
sana geldim, sona...