Sen Hiç Kahroldunmu...

Sen kahroldunmu, hiç gözlerinin içine bakarak.
Sevdiğini bilerek evet diyememek
Bir tebessüm edemeden, çekip gitmek
Aslında bumuydu sevmek
Sevmekymiydi yoksa acı çekmek
Bu acılar sensizlikten olsa gerekti
Seni sevmek ise en büyük teselliydi
Bir parça sevgiyi hayal ettim hazan sabahlarında
Hoş sohbetlere katıldım gecenin karanlığından kendimle
Seslendim uzaklara doğru
Döktüm nefretimi denizlere
Şimdi senden birşey kalmamıştı içimde
Masum bir çocuk gibi kendimi kandırdım yıllarca
Hiç yazılmamış bir romanın kahramanıydım kendi çapımda....