Hadi bugün geriye sar günlerini,
Tıpkı siyah beyaz filmler gibi,
Düşüneceğin yerde pişkince gülme,
Gel çıkart at gözlüklerini,
Arsızca yüzleş o dünlerinle…
Şu diyeceklerime kulak as,
Pürdikkat iyice dinle beni.
Sende bir zamanlar o çocuk gibi,
Minnacık avuçlarına tükürüp,
Hiç misket yuvarlamadın mı?
Toza toprağa bulanıp,
Çelik çomak oynadığında,
Hiç hayaller kurmadın mı?
Ya erik ağacından düşüp,
Çelimsiz dizlerin kanadığında,
İçli içlide ağlamadın mı?
Başını eğme suçlusun işte,
Gözlerimin içine bakıp,
Hadi bana doğruları söyle?
O sırtın başın terlediğinde,
Elin ayağın kirlendiğinde,
Hiç annenden korkmadın mı?
Şimdi ona niye kızıyorsun ki!
Oyuncağını her aldığında,
Onunda hayallerini çalıyorsun,
Bir hırsız gibisin sanki,
Sen hiç çocuk olmadın mı.
Kayıt Tarihi : 15.6.2015 18:58:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!