çölün ortasında filizlenen kaktüslere bıraktın gülümsemelerini
bir yudum bakışı dökmeden güneşinden
mevsimsiz açan çiçeklere bıraktın selam türkülerini
özlem namelerimi seranatlara çevirmeden
satırlarımda haykırdığım tüm yaralarımı dökmüşken kalbinin avuçlarına
sen hiç bir zaman beni anlamadın
şarkılarda avuttum gönlümün kanayan sen okyanuslarını
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta