Sen Hiç Bilmezdin Şiiri - Mustafa Özel

Sen soğuk Ankara akşamlarında
Başını onun göğüsüne yaslarken,
Ben kaç kez kar tanesi olup da pencerene düştüm
Sen hiç bilmezdin
Alkollü Girne gecelerinde
Ben sana bulut olurdum.

Hep karşımdaydı hayat
Oturduğum kumar masalarının,
Altı altı atmayı
Hiç beceremediğim zarlarda
İki bir lerde kaybettim seni.
İlk yenilgimdin,
Tek mağlubiyetim,
Geçmişimin ve geleceğimin tek keşkesi
Sen!
Soğuk Ankara akşamlarında
Başını onun göğüsüne yaslarken,
Ben kaç kez kar tanesi olupta pencerene düştüm
Sen hiç bilmezdin
Alkollü Girne gecelerinde
Ben sana bulut olurdum.
Oysa sendin dokunmak istediğim,
Keşkeler bahane.
Ama ne zaman dokunmaya kalksam
Ya bağlıydı ellerim
Yada çözüp uzattığımda ellerimi
Sen çoktan başka ellerdeydin.

Bıraktım,
Seni gördüğüm son gece,
Evinin önünde
Odanda
Yatağında
Yastığının altında
En korktuğun karanlıklarda
Dudağında ki ruj da
Avuçlarının arasında bıraktım
Avuçlarının arasında
Yüreğimi
Sen soğuk Ankara akşamlarında
Başını onun göğüsüne yaslarken,
Ben kaç kez kar tanesi olupta pencerene düştüm
Sen hiç bilmezdin
Alkollü Girne gecelerinde
Ben sana bulut olurdum
Olurdum da
Sen hiç bilmezdin...