Kapkara dünyaya gelirken hiç ağladın mı?
Peki ya nankörlük e uğradığında hiç ağladın mı?
Karnın açken hiç ağladın mı?
Su bulamadığından hiç ağladın mı?
Peki ya sevilmediğin de hiç ağladın mı?
Çok sevildiğinde hiç ağladın mı?
Paran yokken eve yürümek zorunda kaldığında hiç ağladın mı?
Bir sigara alamadığında hiç ağladın mı?
Çocuğa bir oyuncak alamadığında hiç ağladın mı?
Bu kadar gözyaşının içinde kaybolurken,
Hiç gülümsemeyi unuttun mu?
Ya da umudu bir yerlerde bırakıp gitmeyi?
Her damla yaş, birer hikaye olduysa gözlerinden,
Kalbini her şeye rağmen açık tutmayı hiç denedin mi?
Belki de en güçlü an, ağlamaktan vazgeçtiğin andı...
Kayıt Tarihi : 24.8.2024 01:47:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Ağlamayan bir insanın insanlığını kaybetmesi...
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!