Sen, hiç Şiiri - Necdet Uçan

sabahın köründe
henüz uyandığında
yanındaki boşluğun hüznünü
sabah kahvaltısında
bir başınalığın ıssızlığını
müzik dinlerken
duygu tenhalığı yaşadın mı
yıllar boyu

zifiri zamanlarda
gözün yolda
aklın onda
duyguların ayakta
yüreğin harda
önsezilerin tetikte
bitmeyen arayışlarının
yalnızlığını sobeledin mi

sen, mesela
gece boyunca
kendinle, sadece kendinle
sohbet edip
hızlı adımlarla
volta atarken
ciddi ciddi
geçmişinle hesaplaştın mı

sen, nerede bıraktığını unutup
ya da yerinde bulamayıp
varlığından kaygılanarak
günler boyu
bir telaşla
ve mumla
kah dağların ardında
umudunu aradın mı hiç

gün boyu
fırtınaya direnip
dalgalara karşı koyup
yağmur sonrası
güneşe gülümseyen
ebem kuşağını keyifle izlerken
gülümseyen gökyüzü ile
göz göze geldin mi

yüreğinle yüzleşip
yüzün kızardı mı senin
mahcubiyet duydun mu
sevgi eksikliğinden
pişman oldun mu
haybeye geçen zamana

ezilmeden
duruşunu bozmadan
yılmadan
korkmadan
içine atıp da acıları
yalnızlığında ayaklanıp
anarşist duyguların patlayıp
isyan ettin mi yazgıya

çaresizliğinde
acze düşmeden
kendine dert anlatmaya
avutmaya
ikna etmeye çabaladın mı
teselli ettin mi
sinenin öksüzlüğünü
tamir ettin mi kırılan kalbini

olanca yakışıksızlığa
terk etmeye
değersizleştirmeye
ayrılığa
insafsızlığa
vefasızlığın rağmına
boynunu büktün mü sevdaya

kırdın mı
korkunun zincirini
kaybedebileceklerini
elinin tersiyle ittin mi
umarsız ve umursamaz
yalnızlığın canına okudun mu
bilincini toparlayarak
kötülüklerin bilcümlesine
Fatiha okudun mu

yedi ceddine lanet okudun mu
soysuzluğun
ve hırsızlığı
iflah olmamak üzere
yerden yere vurdun mu
bulunmaz Hint kumaşı sanılan hayata
restini çektin mi
vazgeçilmez olmadığını öğrettin mi

Polyannacılık oynayıp
bütün iyimserliğinle
güle oynaya
mavi boncuk dağıtıp ona buna
kendini kandırdın mı
karanlıkta türkü söyleyip
iflah olmaz çelişkilerini
bastırmaya çalıştın mı

Şubat 2022