Sen Hiç? Şiiri - Sena Bilgin

İnsan kendini kandırmak için çabalar mı?
Kendini yalanlara inandırmak için,
Uğraşır mı zamansızca?
Belki de içindeki tek gerçeği,
Tek sahip olduğunu,
Yok saymak uğruna,
Çırpınıp durur mu umutsuzca?
Sorarım sana,
Boğulmak nedir bilir misin sen?
Ama suların altında
Nefessiz kalmak değil bahsettiğim
Ruhunun nefessiz kalması
Onun yaşamından uzaklaşması...
Sen hiç, ruhunu kaybetmekten korktun mu?
Ona sımsıkı sarılmak zorunda kaldın mı?
Çakıl taşlarıyla damla damla kurduğun
Setlerin, bir gözyaşıyla
Yıkılmasına şahit oldun mu hiç?
Tam inandım dediğin o anda,
Yalan olduğunu haykırdın mı?
Kimsen olmadığından,
Kelimelere sığındın mı sen?
Hataların bir sonsuzluk çemberine dönüştü mü?
Ve sen de bir noktaya büründün mü onda?
Sonra, tek sevincin olan hayallerini
Rüyalarında büyüttün mü hiç?
Bilir misin tüm bunları,
Bir tanesini yaşama şerefine erişebildin mi?
Ben erişemedim...
Adımlarım sayılıyken daha,
Yok oldum o yolda.