Sen Hiç Şiiri - Şeref Ayazgün

Sen hiç ıslandın mı gözlerinin yaşlarıyla.
Ve hiç yıkıldın mı sevdiğinin bakışlarıyla.
Yaktı mı hiç yüreğini,
Yıktı mı hayallerini,
Boş bıraktı mı hiç ellerini,
En sevdiğin kişi…
Oynandı mı senin duygularınla.
Oynandı mı gururunla.
Kandırıldın mı hiç,
Sevdiğinin sahte oyunlarıyla.
Yandı mı hiç kalbin.
Değer verdiğin insanın tavırlarıyla.
Bekledi mi hiç gözlerin,
Bir gün gelir diye.
Hasret kaldı mı hiç yüreğin,
Terk edip giden bir sevgiliye.
Boş kaldı mı hiç ellerin.
Terk edildi mi karşılık beklemeyen sevgin.
Kanadı mı hiç yüreğin.
İncildi mi hiç gururun.
Yerlere düştü mü hiç onurun.
Sen bunların hiç birini yaşadın mı ki.
Böyle acı çekip, böyle incindin mi ki.
İşte ben yaşadım bu anlattıklarımı.
Senin gibi bir hiç uğruna,
Ayaklar altına serdim duygularımı.
Yok, yere harcadım dünümü, bugünümü ve yarınlarımı.
Peki sen hiç sevdin mi,?
Sevdin mi aşşağılık birini
Evet, evet ben sevdim.
Sevdim senin gibi aşağılın tekini.