Sen Hiç Şiiri - Durmuş Karabağlı

SEN HİÇ

Sen hiç akşam üstü güneşin batışını,
Gözledinmi?
Yaz yağmurunda torağın,
Ozon kokusunu çektinmi içine.

Çalışıp tarlada sildinmi,alın terini,
Sevgilinin verdiği mendille.

Çocukken koştunmu sen hiç harman yerinde,
Çiğnedinmi yürürken ayrık otlarını.
İçtinmi sarı ineğin sütünden,
Elleri nasırlı anneyin helkesinden.

Yürüdünmü köy içine şöyle,
Sezsiz ve sakin eli arkasında,
Kışın çamurlu,yazın tozlu köy yolunda.

Hasretlik çektinmi yabandakine,
Bekledinmi ağlayarak geceleri,
Sessizce içinden.

Baktınmı ninene,dedene hasta yatağında,
Kahırlanmadan,yüksünmeden.

Kaybettinmi hiç yakınlarını,
O gidipte dönülmez yolda.
Bilirmisin kör olası yoksulluğun,
Düşürdüğü gurbet acısını.

Hüzün dolu bu kısa hayatta.

Durmuş Karabağlı
Yeniköy-1991