Yeri geldiğinde;
Sen, şairleri şair yapansın.
Sen, herkesin kağıtlara yazdığı kişisin.
Sen yalnızlığa mahkum edip İstanbulla kendini aynı satıra koyduran kişisin.
Sen, İstanbulsun.
Sen, yazdıran kalemsin.
Sen, unutulduktan sonra yürekte kalan bir acısın.
Dinle sevdiğim, bu ayrılık saatidir.
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
Devamını Oku
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta