Sen Hercaisin Şiiri - Ferda Çalışkan

Sonsuz bir diyar var içimde bilemezsin,
Açıp açıp solan umut bahçelerim, kaç kez soldu sana göremedin
Topraklarımı vuran elem çağlayanları, kaç bin gam nehrinden taneler topladı bilmem.
Ardına sevgimi gizlediğim ateş gölgeleri,
Gönlümü şerha şerha eden infilak bölgeleri,
Sevdâ cahili yüreğimin aşktan bilgeleri,
Nereye gitti dersin gönül yurdumun dilgeleri...
Harflerinin arasından keder damlayan sevda, adını kaç kere fısıldar içinde?
Ardında ecel nefesleri saklayan aşk,
Kaç binle çarptı sevdâyı da, sen oldun?
Kıtalar arası gezdirdiğim dilruba güvercinlerim, gelemedi mi sana kırık kanatlarıyla?
Kışın çicek açan irem bahçelerim, açamadı mı çiçeklerini gözyaşlarımla?
Hercai yüreğinin uçurumlarına götürme beni...
Sen neden bu kadar infilaklar ötesi,
Sen nasıl bu kadar serçe gülümsemesisin?
Sen neden bu kadar yürek ateşi,
Sen nasıl bu kadar hercaisin?..
Beraatini istemeyen mahkûmlar gibiyim sende
Celladına meftun bir günahkâr gibiyim ensende..
Bırakamadım işte seni sende,
Nereye gitsem seni götürdüm yanımda en çok...
Çıkarmadım yalnızlık hırkamı sırtımdan.
Gökyüzünden yağıyordun gürül gürül ve ben sırılsıklamdım.