Sen Her Yerdesin Şiiri - Nazmi Örsel

Ne yana baksam sen,
Ne yana bassam, adımım sana doğru…
Ve ayaklarım sana koşuyor.

Martılar getiriyor semadan sesini.
Rüzgarda uçuşan her saç, her ten kokusu senin.
Sen her yerdesin.

Arkamdaki ayak sesi,
Omzuma dokunan el kimin…
Sen herkessin.

Mahcup tebessümlerin el alemin dudağında
Seni gülüyor.

Ezanla birlikte kamet okuyor,
Senin ismini söylüyor babalar
yeni doğmuş çocuklarının kulaklarına.

Şen kahkahanı duyuyorum şatafatlı evlerde.
Şu fakirin gözlerinde bile senin biçareliğin.
Sen her şeysin.

Çocuk hıçkırıkları senin,
Nisan yağmurlarını sen ağlıyorsun yüzüme.
Kar taneleri ile öpüyorsun yanağımı.
Kalabalık olup metroda, unutturuyorsun yalnızlığımı.

Esen rüzgarla gizlice fısıldıyorsun kulağıma mahrem sözlerini,
Ve o an,
Gün batımında tezahür ediyor al al yanakların.
Denizin en derininden koparıyorum gözlerini.
Sen…her yerdesin!

Ne yana baksam sen,
Ne yana bassam adımım sana doğru,
Ve ayaklarım sana koşuyor.