1971- OKUNACAK EN BÜYÜK KİTAP İNSANDIR.
Sen her gittiğinde ben biraz daha eksiliyorum!
Sessizce büyüyor içimde hüzün sarmaşığı
Yatağını terk eden dere kadar başıboş
Rengini kaybeden gökkuşağından farksız
En canlı renkler siliniyor gözlerimden
Sen her gittiğinde ben biraz daha eksiliyorum!
Muadili olmayan duygular içinde
Beni bu eylül öldürecek
Bir aşk kadar zehirli,bir orospu kadar güzel.
Zina yatakları kadar akıcı,terkedilişler kadar hüzünlü.
Sabah serinlikleri; yeni bir aşkın haberlerini getiren
eski yunan ilahelerinin bağbozumu rengi solukları kadar ürpertici.
Öğlen güneşleri; üzüm salkımları kadar sıcak.
Devamını Oku
Bir aşk kadar zehirli,bir orospu kadar güzel.
Zina yatakları kadar akıcı,terkedilişler kadar hüzünlü.
Sabah serinlikleri; yeni bir aşkın haberlerini getiren
eski yunan ilahelerinin bağbozumu rengi solukları kadar ürpertici.
Öğlen güneşleri; üzüm salkımları kadar sıcak.
Yüzünü görmeden sevdiklerimiz gibi!
Şüphem yok beni sevdiğine, biliyorum
Sesinin sesimle zenginleşip coşmasından
Sonra dalgalanıp can evime düşmesinden biliyorum
Sen her gittiğinde ben biraz daha eksiliyorum!
Uzunca simsiyah gecenin ardından
Zamanı saati belli olmayan bir anda
Gittiğin yerden “canım” diyerek gelişini
Çatlayan toprağın suyu bekleyişi gibi bekliyorum
.......
Canım arkadaşım , o güzel yüreğinden dökülenler , güçlü kaleminden çağlamış inmiş mısralara.... yine tam yüreğimden vurdun beni.... daim olsun o güzel yüreğin ve kalemin , e mi ?... sevgilerimle sevgili Dönay ... :)
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta