Sen Hep Vedalarım Oldun Baba

Seni hep o çocuk kalbimde sakladım
Sitemimle hüznüm arasına sarıp sarmaladım
Hayallerimden alamadılar gönlümce yakaladım
Ellerinden tuttum sarıldım özleminle ağladım
Seni tanıdıkça bildim ki sen bir nehirdin
Hep akıp geçtin gönlümden

Hesabını sormadım sensiz yılların
Gözlerinle anlattığın o pişmanlığın
Bazı akşamlar bir kaç kadehe sığınışının
Şahidi bendim o içli ağlayışlarının
Sen hep o çocuk kalbimin
Kanayan vedalarıydın

Şimdi bir sonbahar sessizliğin de hüzünlerde yüreğim
Resimleri bir süreliğine kaldırdım
Anılar sert esiyor üşüyorum sende yine aklım,
Bir vapur iskelesinde ağlatıyor beni ayrılığın
Sen dalgalı saçlım bahar gözlü yakışıklım,
Belerken seni bir çocuk gibi toprağa
Sen hep vedalarım oldun BABA