Göğsümdeki kafeste yerin bellidir senin,
Bende bıraktığın iz ta içimde çok derin,
Hiç ayrılmaz içimden sen yoksan da kederin,
Aldığım her nefeste sen hep varsın arkadaş.
Şebnemle beslenirdim körpe bir gonca idim,
Biraz ümit verseydin şimdi ben bir çiçektim,
Ne hüzünler kurtarır seni
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Devamını Oku
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
