Göğsümdeki kafeste yerin bellidir senin,
Bende bıraktığın iz ta içimde çok derin,
Hiç ayrılmaz içimden sen yoksan da kederin,
Aldığım her nefeste sen hep varsın arkadaş.
Şebnemle beslenirdim körpe bir gonca idim,
Biraz ümit verseydin şimdi ben bir çiçektim,
fezayı bağlayarak yorgun kanatlarına
bir güvercin uçurup kıtalar arasından
çağırdın beni
geçerek birer birer sürgün kanyonlarını
derbeder koşup geldim ışıldayan tahtına
yarım koyup bir bardak kurşun rengi çayımı
Devamını Oku
bir güvercin uçurup kıtalar arasından
çağırdın beni
geçerek birer birer sürgün kanyonlarını
derbeder koşup geldim ışıldayan tahtına
yarım koyup bir bardak kurşun rengi çayımı
