Sen Hep O Pırıltısın

Gidişinle yüreğim düşerken hicrana
Hayatıma cümle güzellik bıraktın
Nedeni cevapsız bu erken vedanın
Öyle derin bir ahısın Öyle bir yangın
Tatlı öfkeli bakışlarındı hani beni durduran
Sessiz uyarısıydı yaramazlığımın
Sokulurdum yanına o çocuksu masumiyetimle
Kıvrımlı dudaklarımda muzip bir gülümse
Saçlarımı okşayıp affettim der gibi
Bir güzel bakardın ya
Resim olurdun ruhumun derinliklerine
O an kanatlanır sanki dönüşürdüm kelebeğe

Bu yüzdendir sevişim bahar rüzgarlarını
Sen gibi güzel okşuyorlar saçlarımı
Hissediyorum sanki yakalıyorum ellerini
Sen en güzeldin en naif
Seyredilesi resimdin yaşanılası keyif
Ruhun özgürdü hep yükün hafif
Çok daha olmalıydın izdüşümlerimde
Yaşlandığını görmeliydim
Bak merak ediyorum şimdi
Bin kez çiziyorum seni hayallerimin tuvaline
Sen ne güzel kadındın ANNE
Bir güzel nağmeydin ruhumu doyuran
Beni hala o bakışlardır durduran olası hatalarımdan
Sen hep o pırıltısın bana göz kırpan