Yazın rehaveti yavaş yavaş çekilmeye başlayınca yeryüzünden
Hazan mevsiminin soğuk yüzü karşılar doğanın çatık kaşlarını
Güz rüzgarları dağların yüzünü soğuturken yakıyor genzimizi
Güneşin solgun yüzü okşamaz oldu artık ısınmayan bedenimizi.
Aslında sen bize her mevsim gelirsin de, gören kaç kişiyiz
Kaç kişiyiz nehirlerin bereketini idrak edip de, seni seven
Seni düşünürüm
Anamın kokusu gelir burnuma
Dünya güzeli anamın
Binmişsin atlıkarıncasına içimdeki bayramın
Fırdönersin eteklerinle saçların uçuşur
Devamını Oku
Anamın kokusu gelir burnuma
Dünya güzeli anamın
Binmişsin atlıkarıncasına içimdeki bayramın
Fırdönersin eteklerinle saçların uçuşur
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta