Sen Hep Iyı Kal Şiiri - Metin Dilek

Sen hep iyi kal
Sinemde gizli yarami kimse bilmiyor
Diye haykırıp
En acımsı tellerine vurdum sazin
Yokluğunda

Ömür
Sıradışı bir tutam güneşin
Temmuz sıcaklığında alnıma vurduğu
Belirsiz bir ter damlaciginin
Akıp gitmesi gibi
Sessiz sedasız ve kimsesiz.

Meğer ne çok birikmiş kelimelerim var
Inadına hayatın gam yüküne karşı
Pencereler kördü kapılar kilitli
Ama ben umut desteleri biriktirdim
Kaktüs saksılarında
Sen hep iyi kal diye

Kanatircasina oksadigim güllerim oldu
Umursamadan acıyı

Törpüledim ayalarımda yokluğunu
Belamsin deyip vesikana bakarken
Göz ucumun uzadığı tüm yollara
Bakakalıyorum.

Seherinden zulmetine kadar gecenin
Sen hep iyi kal diye niyazdayım

Varsin ayalarımda kan kokusu biriksin
Ben yinede iyiyim
Senden habersizce geçirdiğim
Mevsimler boyunca

Sende hep iyi kal.