Depreşti gene duygularım içim sızladı
Seni andım gene bu sabah Annem
Bir başıma kaldım kimse bakmadı
Sen gibi kimse yar olamaz Annem
Her acımda yanımdaydın her kederimde
Mübarek eller uzandı her seferinde
Herkesin İmdadına vardın sen hepsininde
Sen gidince bozkır oldu her taraf Annem
Seninle yeşermişti bağlar bahçeler
Gönlün gibi açardı renk renk çiçekler
Seni üzenlerin hepsi! Hep çekecekler
Oysa sen af etmiştin hepsini Annem
Tanrım görür kim içi kime yanıyor
Bana sorsan bu yüreğim senle coşuyor
Annem senin gibi kimse sevmiyor
En büyük kutsal sevgiler sende imiş Annem
Gerçekleri derdin çok dobra kalbin
Üstesinden gelir idin her büyük derdin
Annem sen bizleri ne çok severdin
Senin gibi bizi kimse sevemez Annem
Rahmet ile uyu yerin Cennettir elbet
Kalmaz Annem! Bu dünya da kimse müebbet
Gönlün boldu hala böyle kalmışsın elbet
Yüce Tanrım sana Rahmet eylemiş ANNEM
Kayıt Tarihi : 6.6.2017 15:47:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!