Sen Hep Gittin Şiiri - İbrahim Ünlü

Sen gittin
İsmimdeki hece düşmesi
Uymadı ruhumun büyük ünlü uyumuna
Sen gittin
Basmakalıp bir yaşam planlandı tarafımdan
Anlamını bilmediğimiz şarkıların
Aşka yorumunu ben tek başıma yaptım
Sen gittin
Ben yalan söyledim
Kuyruğunu dahi tutamadım
Söylediğim pahalı yalanların
Gece yatsıya değin yanan bir mumdu yalan
Sen gittin
İçimdeki yılan deri değiştirdi
Ben yalınayak kaldım
Yaşayan volkanların içinde

Sen gittin
Ben hep giden kadınları sevdim
Bozuldu uçurumlarda derinliğin
Ve suskunluğun ses uyumu
Sen gittin
Göktaşları yağdı ardından
Ben sana batıl şiirler yazdım
Sen gittin
Sen hep gittin
Sulu göz bir ben kaldım burada
Bakır rengi bir gök kaldı
Bir de peşin fikirli bir yalnızlık!