Küçücükken sokalarda sulara dalmak için, can atarken
Şimdilerde kaçar olduk
Elimizi sıkıca tutan büyüklere isyan ederken
Tutacak bir el arar olduk
Masumca gülerek koşup oynarken
Maskeleri takıp eşkiya olduk
Bir yudum suyu bile paylaşırken
Selamı bile esirger olduk
Karşılıksız severken küçüğü,büyüğü
Gerçek sevgiye hasret kaldık
Sıkıca tutarken ellerimizi her ırktan
Şimdilerde düşman olduk
Büyümeye çabalarken hep
O yılları arar olduk...
Biz büyüdükk ama insanlık küçüldü.
Gel o zaman özenme sakın,Sen hep ÇOCUK kal..
Kayıt Tarihi : 3.3.2013 00:36:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!