Ağlıyorum sıra sıra hüzün  yazacam
Kağıt benle kalem benle karışamazsın
Buralara kara kara özün yazacam
Kırdın artık gönül benle barışamazsın
Revamıdır bahcemize ektiğin hüzün
Israrlı bakarken şimdi  görmüyor gözün
Önce gülüyordun gayri  gülmüyor yüzün
Benim  çektigime sende  alışamazsın
Önce tatlı bir söz ile gönlümü aldın
Sen kocaman bir hırsızsın aşkımı çaldın
Sonra beni ağlatıp'ta yanlız bırakdın
Sen hep  birincisin benle yarışamazsın
Bir ozanı hakir görüp  yerlere vurdun
Olacakmı'ki senin'de vatanın yurdun
Ne beni  aradın nede  halimi sordun
Yok senden üstünü sende tartışamazsın
Yaralı bir ceylanım ben dağlar başında
Neler çektirirsin bana bak bu yaşımda
Hiyanetlik asla yoktur benim döşümde
Yaniyorum sende  benle yarışamazsın
Bak Yinede gönlümün sultanı ecemsin
Bilmesende olur gündüzüm ve gecemsin
Çözmeye çalıştıgım en zor bilmecemsin
Üstüne yok kimse sende tartışamazsın
Yaşar Gürlek
14-02-2007
Rotterdam / HOLLANDA
Kayıt Tarihi : 14.2.2007 06:35:00
 
 
 
 
 Şiiri Değerlendir
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
 
 



TÜM YORUMLAR (1)