Sen Hep Aynı Sen Kalabilseydin

yağmurlar yalasaydı çıplak ayaklarımızı
gözlerimiz ilişmesede olurdu
usulca dökülseydim gözbebeklerinden
martıları kandırsaydık çamlıcada
gülümsemeliydik o bulutlara

buralarda bi şey değişmedi gamia
hala sabah çok geç oluyor
hala mendiller gözyaşı kokuyor
umutlar on kuruşa satılıyor
geceleri karanlık satıyor

sende buralar gibi
ne olurdu
sen hep aynı sen kalabilseydin
yada ben sensizken ölebilseydim