Sen Hayatı Tanırmısın ki...

Sen hiç gerçek hayatla tanıştın mı?
Acı ve tatlı yanlarıyla anlamını bulan.
Aynanın yansıttığı fotoğrafında ki butlan,
O realist felsefeyi en derinlerden solutan! ...

Beslenen bir arıyı,sen hayatında hiç kolladın mı?
Dokunmadan sokar edasıyla avlanan,
Ayrıt etmeden her böceğin yerine konan.
Petek nedir bilirmisin ki sen…
Basıp çiğnemediğin her çiçekten alınan
Şifa niyetine her sabah bir banım tadılan,
Arıların kendileri için bal ürettiği kovan.

Sen hiç hayvan beslemeyi düşündün mü?
Pardon miden bozulur! ...
Gül kokulu tezeğinden tezatsın.
Kebapçı da etinin en iyi yerinden yer,
İnsan gelişimindeki etkinliği yok sayar,
Kimyasal tozunun üretiminden alırsın.

Sen hiç civciv alıp büyütmeyi düşündün mü?
Pazarda görüp sevimliliğine de mi kanmadın.
Tereyağlı hem de rafadan yaptırdığın…
Büyüyünce tavuk olup yumurtası çıkan.
Sana açsam sayfayı faydalarını sıralayan,
Neden,niçin sorularından kaçışların yansıması olan,
Sahanda önüme sunulur bende yerim…
Felsefen; o yönü beni ilgilendirmez,ben işime bakarım.

Çiçeği herkes severde sen su verdin mi kırlarda..
Anlamlara renk katarken erdence yaşadığı doğada,
Hikayesini bilmeyerek kopardığın…
Dökülen yüreğindeki fantezinin yansıması,
Kösnülü yaşanılan hayattaki sunulan o papatya
Var oluşu da sana tezat..
İnsanlığın çoğu hastalığına şifa kaynaga.

Yerken sen hiç meyveyi sevdin mi?
En ucuzundan almak için pazarcı seçerken,
Sorunlarını bilmeden,sözde dile getirirken,
Dalında izlediğin görmeme olasılığı kadar.
Bahçen hiç oldu mu ki senin…
Mevsimi geldiğinde çapası toprağa saplanan,
Mevsim boyu beklenip,geçimi onunla sağlanan.

Belagatsın,insanları hem de rahatça avlayan,
Anladığım kadarda sen,sığırcık kuşunu seversin.
Yaşamın her yansımasında ötüşü taklit olan
Kırsalda çiftçilerle sorunlu bulunan
Şehirde her çatının saçağında uyuyan.
Gördüğü her hayvanın taklitini yapan
Semiz oldukları zaman da eti için avlanan

Hayat rengarenk akarken bi yerde
Yaşamın her yansıması sorgulanan,
Dumur değil,asıl hayat yaşamda ki gerçek olan.

BİRİ OLMALI