Maltanın soğuk taşlarını
Koridorun duvarlarını!
Bir tek senin sesin ısıtıyor
Kokun geliyor senden önce
Sonra gülümseyen yüzün!
Hep tebessüm eden
Daima gülen,
Mazgalı kahverengileştiren gözlerin!
Dost gibi bazen,
Bazen bir abla gibi
Kimi zaman doktor,
Bazı vakitler psikolog,
Dinliyorsun of demeden
İnsan diyorsun saygı duyuyorsun
İnsansın çünkü..
Anlıyorsun!
Sesini duymak yetiyor herkeze
Karışıyor mutluluk sesleri birbirine
Cağıranların seni ardı arkası kesilmiyor!
Adımlar ınla canlanıyor malta
Seninle mahkum olmak bile güzel
Biliyorum geleceksin mazgalıma
Geldiğinde sen,
Duvarlarım şımarıyor,
Hücrem doluyor mutlulukla!
Varlığın dostluğun, o güzel yüreğin için
Teşekkürler!
Kayıt Tarihi : 19.5.2016 10:48:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Sen Ayda 2](https://www.antoloji.com/i/siir/2016/05/19/sen-hayat-kadin.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!