Kararttın bu dünyamı,karartım gittin neden
Şimdi nefret ederim her günüm her geceden
Sorarım ne düşündün,ne istedin ki benden
Böyle perişan olmam mı senin hoşuna giden.
Ben çağırmadım seni,sen bana kendin geldin
Her gün bana kalbini her gün sevgini verdin
İnan ki yüreğimde en güzel yere geldin
Anlamadım gitmeni acaba neydi derdin.
Hani hep diyordunya bir tanem sen ömrümsün
Gir şu gönül bahçeme hep kendini görürsün
Kalbimdeki aşkımla gel küçüğüm büyürsün
Şimdi ben bedbah burda sen sefanı sürürsün.
Sana sözüm yok benim ben aşkına inandım
Bilemedim yalanı doğrudur dedim kandım
ben senden değil gülüm senin aşkından yandım
Başkasının karnı tok bense bir lokma tattım.
Niye böyleoldu, hala anlamış değilim
Benim kitabım mertlik,ben sözü söz bilirim
Sana inanmak hata artık bunu bilirim
Ama bir gün gelirsen kapıdan çeviririm.
Kayıt Tarihi : 14.9.2008 09:49:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!