Ah bebeğim her şeyi yaşadık, bir sen kaldın.
Doğduğum ilk günden beri çok şey yaşadığımı farkettim.
Konuşmayı öğrendim ilk anne dedim, babam çok bozulmuş.
Sonra hep baba dedim gönlünü aldım.
aslına bakarsan ben hep kalp kırdım, sonra gönül aldım.
Hayatı yaşamayı öğrendim,
ilk kez geldim dünyaya kimse bana anlayış göstermedi acemiydim,
hepsi çok tecrübeli gibiydi karşımda.
Ben onlara bakarak bir şeyler öğrenmeye başladım.
Birisi gülümsüyordu bende gülümsedim, birisi ağlıyordu bende ağladım..
Birisiyle mutlu oldum, birisiyle mutsuz..
Bu dünya yaşanacak yer değilmiş, onu anladım.
Çok kötü günler geçiriyorum burada, gel bebeğim birlikte ölelim.
Cehennem diye bir yer yok, kötüler yine dünyaya yollanıyor kaçalım buradan.
Her şeyi yaşadım, sen hariç..
Ah bebeğim her şeyi yaşadık, bir sen yarım kaldın.
Yarım kaldığımızı duymayan kalmamış herkes tam giriyor bana.
Tekel öğrenmiş,
Rusya öğrenmiş,
devlet öğrenmiş,
sen yoksun diye her şeye zam gelmiş bu ülkede.
Kapalı alanda sigara içmeme karışıyorlar artık,
seninle kapalı bir ortamda gözüne bakarken çıkan dumanın cezasını nasıl öderim ben?
Gel gidelim bu ülkeden bebeğim, asgari ücretle bakamam sana..
Tek mirasım gözlerim, o da gözlerine armağan oldu..
Ah bebeğim her şeyi yaşadık, bir sen kalmadın.
Bu dünyayı hiç anlamamıştım, bu ülkeyi ondan daha fazla anlamadım.
Anladım ki ben hiçbir şeyi anlamamışım.
Benimle ölüme gelmiyorsun madem, ölüme gel o zaman..
Mezarın içinde saçlarının kokusunu alsam, cennetlik olurum.
Kapatma başını, hiçbir şey örtme ben öderim hesabını..
Biz de hesap ödetmek yakışmaz..
Şeriat gelecek diyorlar, bu sefer gitme bu ülkeden.
Benim dokunmaya kıyamadığım saçlarını görmesinler bebeğim..
Her şeyi yaşadım, her şey yanıma kâr kaldı,
Bir sen kalmadın..
Kayıt Tarihi : 1.3.2013 00:08:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!