Sen Hala Yokuş musun? Şiiri - Veysel Elibol

Kız:
Bırakmadın da niye yalnızız
Şu anki arzum niye yararsız
Bir ara evet oldum kararsız
Olur mu yar dediğin nazsız
Erkek:
Gözümle yarışır tüm akarsular
Su suyla birleşir akar; çağlar
Enginde eğleşir; etrafında dağlar
Sevilenin adını yazar dalgalar

Yar isek birleşirdik tamam
Su değilsen buzsun o zaman
Su gibiyim meyiledir akmam
Senin gibi yokuşa çıkmam

Aşkla gel dedim dondun kaldın
Yokuş oldun benimle akmadın
Hayır incinmedim, kırılmadım
İçimdeki taşkını durduramadım
Aka aka okyanusa vardım
Hala içimde aşkını bırakmadım

Yokuş yukarı su akmaz
Yollayan yokuşu da unutmaz
Gayrı yolum sana çıkmaz
Deryaya varan yola bakmaz
Sen sanıyorsun ki aşığında naz

Ey buz sevdinse erir gelirsin
İsmini yazdığım sahili bilirsin
Olur ya bir de bana yetişirsin
Unutmaz isen aşkını söylersin

Bakıp bakıp duruyorsun
Önündeyim görmüyorsun
Uçsuz bucaksız okyanusum
Sen hala yokuş musun?

Gele gele sahilde durdun
Dalgalardan beni mi sordun
İsim yok burda tuhaf mı buldun
Sayende aşık sonra aşk oldum

Burada balık hafızası pek meşhur
Geç kalırsan seni beni bilirsem şaşır

Kazanma kaybetme farkı yok burda
Herhangi bir şeyden korku yok burda
Aşkım gel yahut gelme fark yok burda

Canı feda ettik aşka; canan candan öteymiş
Ekin gibi biçiliyor canlar; aşıklar ölmez imiş