Sen Hak Geçirmezdin

Sen hak geçirmezdin;
Herkesi bir severdin bir tutardın...
Kızardın belki kalp kırardın;
Ama sen hak geçirmezdin...

Belki çok bir malın yoktu;
Sende tüm evlatların birdi;
Asla, asla ayırımın yoktu...
Çok öfkelenirdin ama sen;
Hiçbir kimseye hak geçirmezdin...

Ne kadar torunun varsa;
Hepsinin sevgisi birdi;
Herkese yemin millah öteki ötekini geçmezdi...
Çünkü sen hiçbir kimseye hak geçirmezdin...

Herkes bilir ben doğumdan engelliyim;
Engelli olduğum için herkes ilgilenemezdi;
He doğrusu kim bir cana kendini risk ederdi?
Belki benimle ilgilenemedin ama eminim;
Eminim benim seni sevdiğim kadar;
Sende beni severdin...
Çünkü aslan dedem;
Sen hiçbir kimseye hak geçirmezdin...

Ben, ben torunun Şair Yusuf;
Başkalarının ağızına kendimi sakız ettim;
Sizin kiymetinizi hiç bilmedim...
Şimdi ben çok pişmanım da;
Sen, sen kara topraksın!
Şimdiden sonra pişman olsam neye yarar?
Dedim ya, sen kara topraksın...

Dedem, İbrahim dedem insan ölür ama;
Geçmişi, dostları, ardından ağlayan;
Ardından konuşan, dedikodu ölmez!
Ama sen tertemiz gittin, tertemiz bir iz;
Tertemiz bir kişilik bıraktın;
Çünkü sen bir Allah'ın kuluna;
Hak geçirmezdin...