Sen güvencini kaybetme Şiiri - Yusuf Tuna

Güvenç insanı dik tutar,
Sen güvencini kaybetme.
Dert insan oğlunu yutar,
Sen güvencini kaybetme.

Sevda gönülleri boşlar,
Dünya insanları dışlar.
Hayat güvenç ile başlar,
Sen güvencini kaybetme.

Kendini candan seven sen,
Sözle kendini öven sen.
Önce kendine güven sen,
Sen güvencini kaybetme.

Güven dediğin bir duygu,
Hiç bir şeyden duyma kaygı.
Kendine olmalı saygı,
Sen güvencini kaybetme.

Yusuf kullar seni iter,
Sevdiklerin sana yeter.
Güveni kaybeden biter,
Sen güvencini kaybetme.