Sen Güneşin Çocuğusun Şiiri - Süleyman Kaya

Bu topraklarda/coğrafyada çocuk olmak varmış
Kürd’sen üstelik inancın faklıysa
Ve de günesin çocuğuysan
Elbette yanarsın
Bu bir hakikat
Utanılacak bir ibret
Kafkaslardan,Balkanlardan Arapçöllerinden uçar
Üzerine üzerine üşüşen leşkargaları
Sana gölge yapmazlar yavrucuğum
Sen Ezidi çocuğusun!
Çocuğum..!
Sakın ha aldanma…!
Gölgeye ihtiyacın yok
Çünkü sen güneşin çocuğusun
Yanıklar pişikler dikenler tenine tanıdık
Acı sana vız gelir
Çocuğum,yalvarsan da faydasız
Senden öncesi yetmiş iki kere… bıraktılar
Sen bırakma
Dayan dayana bildiğin kadar
Sakın kirvelere peşmergelere bel bağlama
Kendi göbeğini kendi dişinle dişle kes
Beline anaların kesilen şaçlarını bağla
Tabanlarına iyi dikkat et
Bastığın her adımda ecdad …saklı
Etrafta öten kuşlara darılma
Onlar dostlar
Yeşil kuru otlara da dargınlık yok
Kupkuru kıpkırmızı toprakları sev
Renginden belli
Takılırsa ayağına sivri bir taş
Okşa onu
Ecdadınla tanışıktır
Etme ah kin nefret
Sen güneşin çocuğusun elbet
Az biraz sabret
Haksız yere sana zulüm edene
Yurdundan kovana
Ananı babanı öldürene
… ırzına geçene
Biraz mühlet ver
Sabret
Sen daha çocuksun
Üstelik güneşin çocuğusun!
Yalnız değilsin
İnan!
Med kartalları Kuzeyden(Bakur)
Atmacalar Doğudan(Rojhilat)
Şahinler ve Günbatımından (Rojava)
Şengala doğru …
Havalanmış leşkargalarını pençeler…
Yavrucuğum
Güneş çocuğum
Sen yine inancına sarıl
Seni yalnız bırakmaz
Çünkü onda hıyanet yok
Irza geçme yok
İşgal yok
Yok yoook olumşuz düşünce yok
Sen Mezopotamya çocuğusun!
Toprak,Su,İnanç ve ırk erk ve neft
Her şey sende Gizli…
…..
28.08.2014