Dağlardan esen yele, verdim göğsümü gülüm,
Gel misket oynayalım, yutulalım birlikte.
Kır gönlün zincirini, bitsin artık bu zulüm;
-Sen güneş ol, ben de ay; tutulalım birlikte,
-Şu yalancı dünyadan, kurtulalım birlikte.
Yaşanmaz olmuş şehir, ne çiçek ne arı var,
Kimse tarla sürmüyor, ne mısır ne darı var,
Isınma da küresel, ne ateş ne harı var;
-Sen güneş ol, ben de ay; tutulalım birlikte,
-Şu yalancı dünyadan, kurtulalım birlikte.
En büyük fırtınalar, gönül dağında olur,
Ne dağ kalır ne gönül, hepsi yerle bir olur,
Sen sevdim seveli, bu yürek seni solur;
-Sen güneş ol, ben de ay; tutulalım birlikte,
-Şu yalancı dünyadan, kurtulalım birlikte.
Bahara erdin diye, unutma sakın kışı,
Gir gönül kervanıma, al sevdamı sen taşı,
Sabır dedim yıllarca, sabır her işin başı;
-Sen güneş ol, ben de ay; tutulalım birlikte,
-Şu yalancı dünyadan, kurtulalım birlikte.
28.03.2015
Avni TemizKayıt Tarihi : 28.3.2015 15:51:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!