Sen gülüyorsun, bütün bulutlar maviye bulanıyor
Mehtabın kucağına oturuyor hüzün
Kasıp kavuran rüzgar oluyor gülüşün
Güneş göz kırpınca şavkın vuruyor gözbebeklerime
saçlarımı soluyor fütursuzca yüzün
sağ yanım sen
sol yanımda yokluğun...
Zordayım yüreğim ağıtta
Uzanıp ölümü alıyorum kucağıma
Kucağı aşk dolu
Adın ayrılık senin
Ucuna perişanlık eklediğin
Her gülümsemenin ardına
Arzısızca dudak büktüğün
Sarıldığın bedenler yoksul, sahte.
Güvendiğin gençlik
Gidiyor sessiz, aheste...
Ah! Yüreği sadece mutluluk ürkütse...
Dardayım yüreğimde ağıdım
Adı olmayan öykülerdeyim
Ne gelebiliyorum sana
Ne gidebiliyorum senden
Savurduğun hayat avuçlarımda kayıp
Kayıt Tarihi : 18.3.2014 16:25:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Canan Yaşar](https://www.antoloji.com/i/siir/2014/03/18/sen-guluyorsun-butun-bulutlar-maviye-bulaniyor.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!