Sen Gülünce Poyraza Dönerdi Çocukluğum...

I

yalınayak bir eylül geliyor Ankaraya,

içimde de efil efil rüzgarlar...

yine

seni düşürüyor aklıma...

II

hani

sen gülünce,

ankaraya kar yağardı ya usulca,

poyraza dönerdi o zaman çocukluğum

karışırdım beyazın en hasıyla...

III

ve ben hep,

ilk düşen kar tanesini yakalamaya çalışırdım,

kardan adam yapardım sarhoş kaldırımlarda,

son otobüsü de kaçırırdım ya sonra

kalırdım ortada...

donardım...

/bilirsin en çok ellerim üşür benim,

ayazında beyazın,

hemen kızarıverır di

sızlardı__________

saklayacak da yerim olmazdı hiç

canım acırdı

ağlardım....

IV

şimdi sen yoksun ya cancazım,

içimde bir kar tanesi burukluğu...

üşümeye hasret ellerim...

tutunmaya çalışıyorum,

hüzne birer birer boyayıp düşlerimi,

limon küfü kokan şiirler yazıyorum

yokluğuna alışarak...

/portakal çiçeği sokağımda_______

2009

/Portakal Çiçeği Sokak,
bir ucu ayrancı'da bir ucu çankaya'da olan
portakal vadisi diye de bilinen Sokağın ismidir/