Sen Gülünce Şiiri - Yavuz Değirmenci

Durgun akan nehirler keyfe gelip coşuyor
Paslanmış yüreğimi yıkıyor sen gülünce
Şu çelimsiz yüreğim kanatlanıp uçuyor
Bulutların üstüne çıkıyor sen gülünce

Talan olmuş kovanda süzülürken petekler
Rengini gecelere düşürürken çiçekler
Kapkara bulutlarda düşünürken melekler
Mahur besteyle zılgıt çekiyor sen gülünce

DEĞİRMENCİ bağrımda kanarken kızıl zehir
Yanarken aynalarda terkedilmiş bu şehir
Ruhumda aynı anda ters yönlü iki nehir
Buluşup maveradan akıyor sen gülünce

Mahur Beste:Yüksek perdeden başlayan makam
Mavera: Evren’in öte yüzü