Sen Gülünce Şiiri - Rahmi Şahin 2

Sen gülünce
Gamzelenir gökyüzü
Mevsim bahara döner
Vaktinden önce açar çiçekler
Nergisler, papatyalar, kasımpatılar,
Gecenin ucunda gün aralanır
Ölüm uykusuna yatan seherde
Sura üfleyecek ruh heyecanlanır
Serçeler karışır gülüşüne
Apayrı şehirlerde
Soluğun çarpar yüzüme

Sen gülünce
Göğe merdiven dayar su içmek için
Gamzelerinden kuşlar
Yağmurla kokan toprak
Sıcacık gülüşünü içinde saklar
Cemreler düşer gönlüme
Kelebekler uçuşur varoş sokaklarda
Acılar yüreklere gömülür
büyük sevdalarda...

Sen gülersen
Gün yüzü görmemiş şiirler yazarım
Okyanusu andıran gözlerinde
Turuncu bir akşamüstü
Maviliklere yelken açarım
Güldüğünde ruhumu ele geçiriyor
Esrarlı bakışların
Yeşil gözlerinin yakıcılığından değil
Kalbime batan acısından korkarım…