Sen Gülünce Şiiri - Yıldırım Kırlılar

Gülün ömrü uzar gülüm sen gülünce
Bahar gelir dağlara
Ceylanlar seker serin yayla derelerinde
Açılır kapısı kuş kafeslerinin
Süzülür saçların nazlı nazlı
Senin kalbin atar gülüm
Göğsümün kafesinde
Bu sene yine gecikti kış
Diyorsun ki sevdiğim
Geleceğim yakında
Yokluğuma alış
Ne bahar isterim sensiz
Ne bembeyaz kar sesi
Ne bulut asarım boynuma
Ne yağmur takarım koluma
Ölüme bile alışırım gülüm
Alışamam yokluğuna
Şehrime sis çöker gülüm sen gidince
Pus konar sokaklara
Hayaletler dolaşır surların köşelerinde
Savrulur hüzünler gökyüzünde
Dökülür gözlerimden kanlı kanlı
Benim kalbim durur gülüm
Göğsünün gökyüzünde
Bu sene yine gecikti gülüşün
Diyorsun ki sevdiğim
Geleceğim yakında
Hayalimle gülüşün
Ne gülmek isterim sensiz
Ne yüzümde tebessüm izi
Ne gül sürerim ellerime
Ne güneş sererim döşeğime
Ölümle bile gülüşürüm gülüm
Gülüşemem hayalinle
Gül
Ömrümün yoldaşı
Gül
Yüreğimin sırdaşı
Gül
Ekmeğim suyum
Gül
Nefesim buğum
Sen gülünce gün açar
Kapanır içimde hicran yarası
Dağılır başımdaki kara bulutlar
Sen gülünce gülüm
Benim ömrüm uzar.
YILDIRIM KIRLILAR 21.01.2020