Sen Gülünce Şiiri - Kazım Gök

Sen gülünce
Yüzünde bahar çığlık atar
Gamzendeki çukura gül katar
Kekik esintiyle gelir caka satar

Sen gülünce
Bahar durmaz yaz ile konuşur
Yağmur ile yeşil el ele tutuşur
Güneş yakar su oraya koşuşur

Sen gülünce
Rüzgâr koparmaz gözüne bakar
Sarı yapraklar dansa kalkar
Söğütler saygıyla önüne sarkar

Sen gülünce
Güneş yapraklarına değmeden
Kardelen çiçek açar üşümeden
Kışın hükmüne boyun eğmeden

Sen gülünce
İki dişin arasında ince çizgi görünür
Kara kış sa yüzün bahara bürünür
Gözümle göremem hayal düşünür

Sen gülünce
Herkese gülücük dağıtır uğur böceği
Ayazı beklemez çıkar buğday göceği
Dilden dile anlatılır gülüşün öyküceği