Sen Gülünce Şiiri - Ömer Dengiz

Sen Gülünce

Sen gülünce bahar gelir gönlüme
Yeşillenir yürek, diken gül olur.
Bir bakışın ömür katar ömrüme,
Keder gider, zehirlerim bal olur…

Sen yürürken servilere benzersin,
Ceylan olur, taştan taşa sekersin,
Kumru gibi başın göğe süzersin
Aşka gelir, gönül sana kul olur…

Hasretini bir rüzgâra yüklesem,
İpek olsam, öz sinemde saklasam,
Ay doğmaz ki seherleri beklesem,
Gözler çağlar, coşar gelir, sel olur.

Yakut olur, sözlerinin her biri,
İnsan değil, olsa olsa bir huri,
Ateş olur, yakar gider her yeri,
Ömer erir içten içe kül olur…