Sen gülünce yağmurlar yağıyor saçlarıma
Huzur kokuyor toprak her zerrenle .
Ve kainat seni işliyor başak misali
Sen sanki kainat seni işliyor başak misali
sen tebessüm edince
uslu bir çocuk beliriyor düşlerimde
Sen gülünce bulutlar dans ediyor
yağmurdan sonraki toprak gibisin
Bir Çocuk hırpalanıyor gönlümde pervasızca
Sen gülünce gemilerin biri gidiyor biri geliyor
ve sana olan arzularım gittikçe çoğalıyor
Sen gülünce hüznün çizdiği resimler oluyorum ben
Kendimi buluyorum tebessümlerinin renginde,
Onun için hep gül diyorum, gül ki ben yaşayayım
Gamsız bir gece ve gökyüzü buluyorum sende
huzurun koynunda uyuyorum.
Kayıt Tarihi : 30.6.2017 16:08:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Sen sadece gülümse!
![Ebru Begüm](https://www.antoloji.com/i/siir/2017/06/30/sen-gulunce-48.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!