Sen Gülünce Şiiri - Öznur Demirel

Sen gülünce, sönmüş yıldızlar alevlenir
Ilıkça bir rüzgar eser, içim şenlenir
İstanbul'a bahar gelir, yüzüme neşe
Hele de sesini almak var ya, sen gülünce
Kıkırdaşırız birlikte, kuşlar cıvıldaşır bizimle
Aramızdaki dağlara aldırmadan, gelir gülüşün
Dört nala koşar ruhuma suretinin şekli
Sonra sen gelirsin yanıma
Ruhlarımız konuşur, sen gülünce
Eskileri anarız, iki saniyede
Hayallerimiz uçuşur gökyüzünde
Sen gülünce, Adem'den kıyamete sürsün isterim
Gülümse, bak böyle daha bahtiyar yüreğim