Sen gülümseyince,
Ufukta güneş doğar,
Zifiri karanlık aydınlanır,
Güller açar yüreğimin bahçesinde.
Sen gülümseyince,
Bir kuş kanatlanır yüreğimde.
Özgürlüğe kavuşmanın umuduyla,
Sonsuz maviliğe doğru uçar, delice.
Sen gülümseyince Simon,
Bir yaşam var olur o gülüşte.
Bir huzur sarar bütün benliğimi,
Umut çiçekleri yeşerir ruhumda.
Gülüşün benim umudum,
Gülüşün benim en derin hasretim.
O gülüş ki dünyamı aydınlatan bir ışık
Ve hayatıma anlam katan bir sevi.
Bir sevi sıcaklığıyla sana kavuşmak,
Seninle yitip gitmek kör karanlıkta.
Sevdikçe sevmek, sana karışmak,
Seninle bir oldukça yeniden var olmak.
Aşkın en kutsal hâlini tatmak, gülüşünde.
Ve bu hayalin ebediyen süreceğine inanmak.
Gülüşün benim huzurum, inan ki
Gülüşün benim var olma sebebim.
İşte bu yüzden sevgilim
Sevdikçe sevesim geliyor seni.
Keşke hep yeniden başlayabilseydim,
Seni her defasında daha çok sevmeye.
Kayıt Tarihi : 4.4.2021 15:13:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
